Αν μπορούσα να παρομοιάσω με κάτι την ζωή, θα ήταν η κάρτα ''ο Πύργος'', των Ταρώ. Όχι, αυτό το κείμενο δεν έχει να κάνει με ''ρίξιμο'' χαρτιών. Θα σας εξηγήσω όμως, πως αυτή η κάρτα συμβολίζει ακριβώς τη ζωή μας.
Στη γλώσσα τω Ταρώ, όταν εμφανιστεί ''ο Πύργος'', σημαίνει ότι οτιδήποτε παλιό και άχρηστο πλέον για εμάς φεύγει, έτσι ώστε να δημιουργηθεί χώρος για τις νέες εμπειρίες που μας επιφυλάσσει η ζωή. Υπάρχουν 2 όψεις σε αυτήν την διαδικασία. Η καταστροφική όψη και η ευελιξία στην αποδοχή της. Ενώ η κάρτα έχει αισιόδοξο μήνυμα, το άτομο που ''υποφέρει'' τη διαδικασία εκκαθάρισης του πύργου, δεν κατανοεί τη χρήση της και πονάει.
Στην ζωή μας, θα υπάρξουν στιγμές που ο εαυτός μας, κάποιος τρίτος, το ένστικτό μας, κάποιες καταστάσεις προμηνύουν πως κάτι πρέπει να αλλάξει. Αυτό θα μπορούσε να αφορά οποιοδήποτε τομέα της ζωής μας. Σαν άνθρωποι, μας είναι δύσκολο να αποχωριστούμε διάφορες πτυχές τις ζωής μας διότι έχουμε μάθει να δενόμαστε και έχουμε μάθει να φοβόμαστε το άγνωστο. Η ζωή όμως δεν είναι έτσι. Η ζωή θα πάρει αυτά που είναι άχρηστα σε εμάς , θέλουμε ή δεν θέλουμε, είμαστε έτοιμοι ή όχι. Δεν γίνεται ,όμως, ποτέ ξαφνικά. Η ζωή θα μας δώσει στιγμές που θα μας δείχνει τον δρόμο. Που θα μας προειδοποιεί. Εάν δούμε εγκαίρως τα σημάδια μπροστά μας, τότε η αλλαγή δεν θα είναι μια επώδυνη διαδικασία. Εάν όμως επιλέξουμε να φοράμε παρωπίδες και να μην αναγνωρίζουμε τα σημάδια που μας δίνονται ή απλά να τα αποφεύγουμε, τότε η ζωή θα φέρει την αλλαγή απότομα και γρήγορα. Θα νιώσουμε να χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, θα νιώσουμε ότι χάσαμε τον κόσμο μας, όλα φαίνονται να είναι άνω κάτω. Βλέπουμε την αλλαγή ως κάτι αρνητικό, άσχημο, καταστροφικό. Αντί να καλωσορίσουμε τη νέα κατάσταση, προτιμούμε να μείνουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν , σε αυτά που γνωρίζουμε και ας μας κάνουν κακό.
Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να ριζώνουμε. Δεν είναι κακό αλλά όχι και απαραίτητα καλό. Η προσκόλληση σε κάποιο πρόσωπο, κατάσταση, υλικό κόσμο δεν είναι, υπό καμία συνθήκη, θετικό. Η ευελιξία του να εξελισσόμαστε και να δεχόμαστε την αλλαγή ανώδυνα και με χαμόγελο, είναι μια ευλογία που, δυστυχώς, δεν κατέχουμε όλοι. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να εμπιστευόμαστε και να σεβόμαστε τον εαυτό μας σε κάθε επίπεδο. Το παρελθόν είναι κάτι που δεν μπορεί να αλλάξει και το μέλλον δεν μπορεί να ελεγχθεί. Το παρών είναι ό,τι έχουμε και οι πιο πολλοί από εμάς, δεν το ζούμε. Περιμένουμε τις μέρες να περάσουν γρήγορα, θέλουμε να δούμε αποτελέσματα άμεσα, δεν έχουμε υπομονή. Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη των τόσων προσδοκιών και πλάνων μας, ξεχνάμε ότι πιο σημαντικό έχουμε. Το τώρα. Τι συμβαίνει τώρα; Πως θα το λύσω; Μαθαίνω και Προχωρώ. Εάν αποτύχουμε σε αυτό , κάθε φορά που η ζωή (ο πύργος) θα μας αναγκάζει να αφήσουμε πίσω οτιδήποτε δεν μας χρειάζεται πια, θα πονάμε και θα υποφέρουμε, πιστεύοντας ότι το σύμπαν κάτι έχει εναντίον μας, ενώ στην πραγματικότητα, οτιδήποτε μας συμβαίνει είναι για το απώτερο καλό μας, χωρίς να το γνωρίζουμε.
Μην αντιστέκεσαι στην αλλαγή. Άσε τη ζωή να πάρει μακριά σου αυτό το οποίο είναι καιρός πια να αφήσεις. Αυτή η διαδικασία εκκαθάρισης είναι απαραίτητη για τον δρόμο προς την πλήρη ανανέωση.
''Όλα γύρω μας έχουν κάτι να πουν, για εκείνους που ενδιαφέρονται να ακούσουν''.
Σταμάτα λίγο, λοιπόν, και άκου.
Add comment
Comments